Wsparcie rodziny i piecza zastępcza

Formularz do pobrania i uzupełnienia:

Formularz sprawozdania rocznego z realizacji Gminnego Programu Wspierania Rodziny w Gminie Miejskiej Przeworsk na lata 2020-2022 za rok 2021

 

PROGRAM WSPIERANIA RODZINY W MIEŚCIE PRZEWORSK NA LATA 2020 – 2022

ASYSTENT RODZINY

W dniu 28 kwietnia 2011 r. Sejm przyjął ustawę o wspieraniu i systemie pieczy zastępczej. Ustawa ma przede wszystkim na celu pomoc rodzinom, które mają kłopoty wychowawcze oraz zmienić system opieki nad dziećmi pozbawionymi opieki rodziców. Ustawa wprowadza funkcję tzw. asystenta rodziny, który ma pomagać nie tylko w problemach wychowawczych, ale również w codziennych sprawach.

Kim jest asystent rodziny?

Asystent rodziny to osoba, która przez pewien czas wspiera rodzinę. Celem wsparcia jest osiągniecie przez rodzinę podstawowego poziomu stabilności życiowej tak, by w przyszłości potrafiła ona samodzielnie pokonywać trudności, zwłaszcza dotyczące opieki i wychowania dzieci. Asystent to osoba towarzysząca, współobecna, służąca pomocą, będąca w pogotowiu. Motywuje do wprowadzania zmian w myśleniu, zachowaniu oraz otoczeniu, koniecznych do tego, aby środowisko rodzinne sprzyjało bezpieczeństwu i prawidłowemu rozwojowi dzieci. Głównym zadaniem asystenta jest nie dopuścić do oddzielenia dziecka od rodziny lub umożliwić jak najszybszy powrót dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej do rodziców.

Jak przydziela się asystenta rodziny?

Asystenta rodziny przydziela Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej na wniosek pracownika socjalnego na podstawie wywiadu środowiskowego i analizy sytuacji rodziny. Rodzinę do pracy z asystentem może zobowiązać Sąd Rodzinny na mocy postanowienia. Intensywna praca asystenta z rodziną jest realizowana również w przypadku czasowego umieszczenia przez Sąd dziecka poza rodziną. Uczestniczy on wówczas we wszystkich działaniach zmierzających do powrotu dziecka do rodziny.

Obszar współpracy asystenta z rodziną:

  • prowadzenie poradnictwa i edukacji dla rodzin będących w trudnej sytuacji życiowej oraz udzielnie informacji na temat pomocy świadczonej przez różne instytucje rządowe, samorządowe i organizacje pozarządowe;
  • udzielnie pomocy rodzinom w poprawie ich sytuacji życiowej, w tym w znalezieniu pracy zarobkowej, podnoszeniu kwalifikacji zawodowych;
  • udzielnie pomocy rodzinom w nabywaniu lub podnoszeniu umiejętności prawidłowego prowadzenia gospodarstwa domowego;
  • udzielanie pomocy rodzinom w rozwiązywaniu problemów psychologicznych;
  • udzielnie pomocy rodzicom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i podnoszeniu kompetencji opiekuńczych;
  • udzielnie wsparcia dzieciom;
  • podejmowanie działań profilaktycznych, a także interwencyjnych dotyczących bezpieczeństwa dzieci i rodzin w sytuacjach kryzysowych;
  • realizacja planu pracy z rodziną;
  • wspieranie aktywności społecznej rodzin.

Zasady współpracy rodziny z asystentem rodziny:

  • praca asystenta odbywa się w oparciu o zasadę dobrowolności;
  • podczas spotkań asystent rodziny oraz wszyscy członkowie rodziny objęci usługą dbają o zapewnienie właściwej atmosfery, klimatu współpracy, aktywnie uczestnicząc w dążeniu do realizacji założonych celów. Ponadto ważne jest, aby podczas spotkań przestrzegana była zasada wypowiadania się i zachowania się w sposób kulturalny, respektowania praw innych do wyrażania własnej opinii;
  • rodzina wspólnie z asystentem określa obszar wymagający zmiany, formułując cele do osiągania oraz plan pracy z rodziną;
  • plan pracy może być modyfikowany w razie takiej potrzeby, na wniosek rodziny bądź asystenta i wymaga akceptacji obu stron;
  • usługa świadczona jest w miejscu zamieszkania rodziny bądź we wskazanym miejscu przez rodzinę w zależności od jej potrzeb ( urząd, szkoła , świetlica środowiskowa, placówka służby zdrowia, itp.);
  • asystent wspólnie z rodziną na bieżąco ocenia postępy w realizacji celów ( raz na trzy miesiące );
  • po zakończeniu realizacji usług następuje ostateczna ocena współpracy i realizacji zamierzonych celów.

RODZINA WSPIERAJĄCA

Zgodnie z art. 29 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, rodzina przeżywająca trudności w wypełnianiu funkcji opiekuńczo – wychowawczej może zostać objęta pomocą rodziny wspierającej. Pełnienie funkcji rodziny wspierającej może być powierzone osobom z bezpośredniego otoczenia dziecka.

Wspieranie rodziny jest prowadzone za jej zgodą i aktywnym udziałem, z uwzględnieniem zasobów własnych oraz źródeł wsparcia zewnętrznego.

Zadaniem rodziny wspierającej nie jest wyręczanie, lecz aktywna pomoc w przezwyciężaniu trudnych sytuacji w rodzinie wspieranej. Formy takiej pomocy mogą być bardzo różne. Uzależnione są od współpracy między zainteresowanymi rodzinami. Dotyczyć mogą doradztwa w stosowaniu określonych metod wychowywania dzieci, organizacji czasu rodziny, racjonalnego gospodarowania posiadanymi środkami. Problemy opiekuńczo – wychowawcze mogą wynikać z braku odpowiednich wzorców w rodzinach, z których pochodzą rodzice dziecka. Dzięki współpracy z rodziną wspierającą w rodzinie wspieranej takie pozytywne wzorce funkcjonowania rodziny można zaszczepić.

Rodziną wspierającą może zostać rodzina lub osoba, która:

  • nie ma problemów wychowawczych z własnymi dziećmi;
  • nie ma problemów z uzależnieniami;
  • ma stałe źródło utrzymania;
  • nie jest i nie była pozbawiona władzy rodzicielskiej (ani nie miała ograniczonej);
  • wywiązywała się i wywiązuje z obowiązku alimentacyjnego (nie ma wyroków);
  • członkowie rodziny nie byli skazani za przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego;
  • członkowie rodziny nie mają zaburzeń lub choroby psychicznej.

Co zrobić, aby zostać rodziną wspierającą? Należy:

  • złożyć umotywowany wniosek na rodzinę wspierającą w MOPS;
  • udzielić wywiadu w miejscu zamieszkania pracownikowi socjalnemu;
  • uzyskać pozytywną opinię kierownika ośrodka;
  • odbyć bezpłatne szkolenie na terenie MOPS;
  • podpisać umowę na podstawie której rodziny wspierające uprawnione są do zwrotu kosztów zawiązanych z udzielaniem wsparcia.

Pełnienie funkcji rodziny wspierającej może stać się źródłem ogromnej satysfakcji dla osób, które zachcą poświęcać swój czas i energię w celu poprawy sytuacji życiowej osób, które tego potrzebują.

Ustawa za życiem.

Ustawa kierowana jest do kobiet w ciąży oraz rodzin, w których urodziły się dzieci niepełnosprawne, u których zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu.

Pomoc kierowana jest do:

  • każdej kobiety, w ciąży i jej rodziny (w zakresie informacji i poradnictwa na temat rozwiązań wspierających rodzinę),
  • rodzin, w których przyjdzie albo przyszło na świat ciężko chore dziecko. Oznacza to:
    • ciężkie i nieodwracalne upośledzenie,
    • nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu,
  • kobiet, które otrzymały informację o tym, że ich dziecko może umrzeć w trakcie ciąży lub porodu,
  • kobiet, których dziecko umarło bezpośrednio po porodzie na skutek wad wrodzonych,
  • kobiet, które po porodzie nie zabiorą do domu dziecka z powodu:
    • poronienia,
    • urodzenia dziecka martwego,
    • urodzenia dziecka niezdolnego do życia,
    • urodzenia dziecka obarczonego wadami wrodzonymi albo śmiertelnymi schorzeniami.

Dokumenty, które należy przygotować:

  • zaświadczenie, które potwierdza ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, który posiada specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii,
  • zaświadczenie lekarskie lub zaświadczenie wystawione przez położną potwierdzające pozostawanie pod opieką medyczną nie później niż od 10 tygodnia ciąży do porodu.

Ponadto, zaświadczenie wydane przez:

  • lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,
  • specjalistę w dziedzinie pediatrii,

uprawnia dzieci do 18 r. ż. (Dzieci u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu do):

  • skorzystania z wyrobów medycznych, na zasadach określonych w ustawie „Za życiem”,
  • korzystania poza kolejnością ze świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach.

Pamiętaj też o tym, że każda kobieta w ciąży ma prawo do korzystania poza kolejnością ze

świadczeń opieki zdrowotnej oraz z usług farmaceutycznych udzielanych w aptekach.

Oznacza to, że:

  • świadczenia ambulatoryjnej opieki specjalistycznej i świadczenia szpitalne powinny być udzielone tym osobom w dniu zgłoszenia,
  • jeżeli udzielenie świadczenia w dniu zgłoszenia nie będzie możliwe, powinno ono zostać zrealizowane w innym terminie, poza kolejnością wynikającą z prowadzonej listy oczekujących,
  • w przypadku świadczeń ambulatoryjnej opieki zdrowotnej (AOS) świadczenie powinno zostać udzielone nie później niż w ciągu 7 dni roboczych od dnia zgłoszenia.

Dokumentem potwierdzającym powyższe uprawnienia dla kobiet w ciąży jest:

  • zaświadczenie od lekarza potwierdzające ciążę wraz z dokumentem potwierdzającym tożsamość pacjentki.

Ważne:  Wszystkie kobiety w trakcie ciąży mają prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

 

Każda kobieta w ciąży oraz jej rodzina mogą skorzystać z pomocy i wsparcia asystenta rodziny.

Celem działań asystenta rodziny w ramach realizacji ustawy i programu „Za życiem” jest lepsze funkcjonowanie kobiet w ciąży, w szczególności ciąży powikłanej oraz sytuacji niepowodzeń położniczych oraz rodzin z niepełnosprawnym dzieckiem poprzez koordynację poradnictwa w zakresie pielęgnacji, opieki i wychowania dziecka z niepełnosprawnością
oraz kwestii prawnych czy pomocy psychologicznej, rehabilitacji społecznej i zawodowej
oraz świadczeń opieki zdrowotnej.

Asystent nie tylko odpowie na wszystkie Twoje pytania, ale także na podstawie pisemnego upoważnienia będzie mógł załatwić w Twoim imieniu sprawy w różnych instytucjach. Asystent pomoże Ci także rozwiązać problemy opiekuńczo-wychowawcze.

Asystent rodziny:

  • udzieli informacji w zakresie dostępu do instrumentów polityki na rzecz rodziny,
  • będzie mógł Ciebie reprezentować przed instytucjami i urzędami,
  • udzieli wsparcia psychologicznego,
  • udzieli pomocy w przezwyciężaniu problemów wychowawczych udzieli pomocy prawnej,
  • będzie Cię wspierał w realizacji codziennych obowiązków.

Ze wsparcia  asystenta rodziny możesz skorzystać w każdej sytuacji, gdy wyrazisz taką wolę. W tym celu należy wystąpić z wnioskiem do gminy.

W przypadku zaistnienia okoliczności wskazanych w ustawie „Za życiem” nie jest stosowana procedura wymagająca m.in. przeprowadzenia przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego.

Z jakich uprawnień można skorzystać dodatkowo?

  1. Okres okołoporodowy
  • Badania, które wykrywają potencjalne nieprawidłowości w ciąży
  • od 4 do 9 dodatkowych wizyt położnej w opiece nad dzieckiem oraz większa ilość wizyt poradnictwa edukacji przedporodowej. Od 21 tygodnia ciąży do rozwiązania, położne przygotowywać będą kobiety do porodu i rodzicielstwa. Edukacja przedporodowa dotyczyć będzie porodu, połogu, karmienia piersią i rodzicielstwa,
  • poród w szpitalu na najwyższym specjalistycznym poziomie (III poziom referencyjny) – zgodnie ze wskazaniami lekarskimi,
  • koordynowana opieka nad kobietą w ciąży, zwłaszcza w ciąży powikłanej. Podczas porodu i połogu kobieta będzie miała zapewnioną opiekę położniczą, w tym zabiegi wewnątrzmaciczne, zgodnie ze standardami opieki położniczej nad ciążą i ciążą patologiczną. Noworodek będzie mieć zapewnioną opiekę neonatologiczną,
  • wsparcie kobiety karmiącej piersią, zwłaszcza, jeśli dziecko urodziło się przed ukończeniem 37 tygodnia ciąży lub ważyło w chwili porodu poniżej 2500 gramów.
  1. Dziecko z orzeczoną niepełnosprawnością
  • porady jak pielęgnować i wychowywać dziecko,
  • pierwszeństwo w udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej,
  • pomoc psychologiczna dla rodziców,
  • rehabilitacja lecznicza,
  • wyroby medyczne na podstawie zlecenia upoważnionej osoby,
  • zakup leków poza kolejnością,
  • opieka nad dzieckiem na czas urlopu bądź odpoczynku. Rodzicom oraz opiekunom przysługuje do 120 godzin takiej opieki. Będzie ona zapewniona:
    • w dziennych ośrodkach wsparcia – placówkach całodobowych,
    • w placówkach systemu oświaty (np. szkołach),
    • w ramach umowy z organizacją pozarządową na opiekę nad dzieckiem – również indywidualną,
    • przez udział osoby niepełnosprawnej w różnych formach wypoczynku zorganizowanego,
  • opieka poprawiająca jakość życia osób w ostatniej fazie choroby (opieka paliatywna i hospicyjna w warunkach domowych lub stacjonarnych),
  • kompleksowe usługi opiekuńcze i rehabilitacyjne,
  • inne świadczenia wspierające rodzinę, w tym pomoc prawna (prawa rodzicielskie i uprawnienia pracownicze),
  • informacje o innych formach wsparcia zawartych w ustawie „Za życiem”.
  1. Jednorazowe świadczenie w wysokości 4000 zł

 

Komu przysługuje?

Matce lub ojcu, opiekunowi prawnemu albo opiekunowi dziecka (tj. osobie faktycznie opiekującej się dzieckiem, jeśli wystąpiła do sądu z wnioskiem o przysposobienie dziecka) bez względu na dochód, po wypełnieniu stosownego wniosku oraz podpisaniu zawartych w nim oświadczeń i dołączeniu wymaganych dokumentów.

Wraz z wnioskiem należy przedłożyć:

  • zaświadczenie, że matka dziecka pozostawała pod opieką medyczną najpóźniej od 10 tygodnia ciąży do porodu (zaświadczenie takie wydaje lekarz lub położna),

Wymóg ten nie dotyczy opiekuna prawnego, opiekuna faktycznego i osoby, która przysposobiła dziecko.

  • zaświadczenie lekarskie, które potwierdza u dziecka ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą jego życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu. Zaświadczenie takie może być wystawione wyłącznie przez lekarza, z którym Narodowy Fundusz Zdrowia zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, albo lekarza, który jest zatrudniony lub wykonuje zawód w przychodni, z którą NFZ zawarł umowę o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie: położnictwa i ginekologii, perinatologii lub neonatologii. Przepisy nie określają szczegółowo wzoru takiego zaświadczenia.

Kiedy złożyć wniosek?

Wniosek o wypłatę świadczenia należy złożyć do 12 miesięcy od dnia narodzin żywego dziecka. Wniosek złożony po tym terminie nie zostanie rozpatrzony.

Gdzie należy złożyć wniosek?

Wniosek trzeba złożyć w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Przeworsku na ulicy Krakowskiej 30.